Afgelopen zomer heb ik meegedaan aan het televisieprogramma “De Gezonken Meesters” van omroep Max (NPO 1). Hierin staan zes Nederlandse meesterwerken centraal die verloren zijn gegaan met het zinken van schip Vrouw Maria in 1771. Creatievelingen en professionele kunstenaars krijgen de kans om deze werken nieuw leven in te blazen.
Ik heb geprobeerd het verdwenen werk van Gabriel Metsu weer boven water te krijgen. De titel van het 17de -eeuwse schilderij is “De dienstmaagd en de haas in de hand”. Drie maanden lang heb ik me verdiept in Metsu, de 17de -eeuwse schilderkunst en ondertussen mijn eigen meesterwerk gecreëerd.

Mijn kunstwerk bestaat uit 3 glasplaatjes waar ik met olieverf een typerend 17de -eeuws tafereel heb geschilderd.
Op elk glasplaatje staat een ander onderdeel en achter elkaar vormt het samen ingelijst één geheel.
Door op deze manier het glas te gebruiken ontstaat er een 3D effect en verplaatst het 17de -eeuwse tafereel zich naar de huidige tijd.
Het schilderij toont een jonge vrouw die met een blik van vertrouwen de toekomst in kijkt en laat zien wat ze “heeft”.
De symboliek in het schilderij is deels Metsu en deels Margo, maar samen vormt het één verhaal.
Zo verwijst het schaartje die op de grond gevallen is, naar het verleden. Mijn verleden als kapper waar ik afscheid van moest nemen.
De vaas met bloemen en het schilderij in de kamer op het achterste glasplaatje verwijzen naar mijn toekomst als kunstenares.
De klaprozen staan voor kwetsbaarheid en kracht, eigenschappen die zowel voor de vrouw in het schilderij als voor mij van toepassing zijn.

Uit alle honderden deelnemers ben ik in de finale geëindigd en zat ik bij de laatste dertig. Uit deze dertig is één winnaar gekozen. Helaas was ik dat niet, maar voor mezelf heb ik met deze deelname veel moeten overwinnen en voelde ik me daardoor een winnaar.